Experimenten

Ik vind het geweldig om nieuwe dingen uit te proberen.
Deze experimenten kun je op deze bladzijde lezen.

Kleuren van synthetische materialen  - 7 november 2012

Er is een nieuw soort organza te koop bij Intratuin. Bedoeld om in je huis te gebruiken met kerstmis.
Het is een soort crash, crunkel organza.
Pas op het witte is de organza, het blauwe is gekleurde karton, anders zou je niets zien.
Ik heb het gekocht in de kleur zilverachtig wit. Het was er in meerdere kleuren.

Het leuke is dat je het kunt kleuren met transferverf. Kijk maar hier heb ik het rood gemaakt.
Deze organza kan gestreken worden en krimpt dan iets maar smelt niet weg zoals gewone synthetische organza.

Als je deze organza verhit met de heater, stand 2 gaat het bobbelen en krimpen. Je krijgt dan een kantachtige structuur.

Dus allemaal naar Intratuin, ze hebben dit in kant en klaar pakketjes van 2 meter en in lint. Lint lag bij de inpakmiddelen. Aan de meter lag het bij de tafelversiering.



Mei 2012  Tyvek en lutradur
Tyvek is een synthetische stof, met eigenschappen van stof en van papier. Het is licht en sterk.
Je koopt het in zwart of in wit; bijvoorbeeld via  www.textielplus.nl  Tyvek wordt meestal verhit met de strijkbout of de hobbyfohn.

Je kunt het kleuren met acrylverf, zo uit de tube, onderdund. Ik heb hiervoor Amsterdam acrylverf gebruikt Talens

Rode acrylverf met een grote kwast aangebracht. Gemengd met een klein beetje blauw, erover heen vloeibare rubber.  Een groene monoprint  en de laatste is groene verf met de roller aangebracht.

textielverf,  ik heb hiervoor de verf van Stewart Gill gebruikt van mijn eigen, en verf van Trapuutjes,

Daarnaast heb ik ook een A4 tyvek gekleurd met inkt en scheerschuim, helaas heb ik hier geen foto van gemaakt. Het kleureffect is vergelijkbaar met het effect op witte katoen.






waskrijtjes van het merk Reeves. Deze waxkrijtjes zijn in water oplosbaar.  Na het kleuren met de krijtjes (zijkant van de krijtjes) er licht met water overheen, de kleuren lopen mooi door elkaar heen.

Acrylverf geeft dus een stevigere kleur. Maar tyvek moet juist licht gekleurd zijn, door  verhitting wordt de kleur donkerder !

Transferverf heb ik ook uitgeprobeerd, maar dat lukte niet, de tyvek is gekrompen voordat de verf haar kleur afgeeft.




Het laatste experiment heb ik gedaan door een foto van internet op tyvek af te drukken,  en kijk dit is het resultaat. De kleur is wat waziger dan op het origineel. Maar een goede mogelijkheid om de tyvek te kleuren.




Als we tyvek verhitten, gaat het smelten.  Dat kan op verschillende manieren
met het strijkijzer

Het strijkijzer kun je boven de tyvek laten zweven (altijd bakpapier ertussen) of licht op de tyvek zetten. Als de strijkijzer boven de tyvek zweeft krijgt je cellen of bubbels.

Deze stukken tyvek zijn gekleurd met  Stewart Gill verf nadat ze verhit zijn.
Hier zie je ook  metallic verf, dit geeft een extra dimensie.



Deze stukjes zijn gekleurd met waxkrijtjes van Reeves

De tyvek trekt naar de warmtebron toe. De kant van de strijkbout geeft holen en de andere kant heeft bobbels. Je kunt dus kiezen welke structuur je wilt hebben door de gekleurde kant of de achterkant te verhitten.


De rood-paarse acrylverf met een wat vloeibare rubber erop, heeft zich onder de strijkbout anders gedragen. Als er de tyvek met iets is bedekt, lijkt het wel of het smelten moeilijker gaat.   Dit rode A-4  heeft grotere vlakken.

Als de strijkbout langer of dichter op de tyvek (altijd met bakpapier ertussen) staat of zweeft blijft er soms niets meer over of een heel kantachtige structuur.

verhitten met de föhn


Hiernaast een deel van dezelfde A4 (gekleurd met Reeves waxpastels) maar verhit met de hobbyfohn op stand 1. Met de hobbyfohn kun je het versmelten beter sturen, je richt op een kleiner vlak en kunt beslissen of je bobbels of holen wilt hebben. Met de strijkbout bewerk je meestal een groter vlak.


Hier  rechts nog een deel van het stuk tyvek dat ook met  Stewart Gillverf is gekleurd maar dan voor het verhitten. Dit stuk is wat langer verhit en dus ook wat meer gekrompen.





verhitten met de soldeerbout

Tyvek smelt weg onder de warmte van de soldeerbout. Dit geeft de mogelijkheid tot het maken van lijnen en gaten.
De soldeerbout kan ook gebruikt worden om tyvek aan elkaar te smelten.  Van dat laatste heb ik hier een voorbeeld

Tyvek en Lutradur

De combinatie van deze 2 stoffen intrigeert me.
Dus uitproberen.
Lutradur smelt ook bij verhitting, maar veel langzamer dan tyvek. Lutradur trekt meer samen, rimpelt een beetje en er kunnen gaten in ontstaan.

Twee probeersels. Vlechtwerk van lutradur en tyvek. Dit vlechtwerk heb ik niet verhit. Ik vond de combinatie de moeite van het bewaren waard. Eigenlijk wordt tyvek hier gebruikt als drager om de hele dunne lutradur 30 op haar plaats te houden.

Hier is  witte tyvek de ondergrond.De tyvek is gekleurd door scheerschuim met blauwe inkt.
Er overheen lutradur met een vaag landschap en tulpen. De 2 stoffen zijn doorgestikt en toen verhit.

De twee stoffen houden elkaar vast en krimpen en rimpelen iets. Waar de tyvek uitsteekt (bovenaan rechts van het midden) krult de tyvek om.

Nog een vlechtwerk maar nu van 2 tyvek soorten. De groene banen zijn van zwarte tyvek, de paarse van witte tyvek. De zwarte tyvek is iets dikker en smelt iets later.

Vanuit de experimenten met tyvek ben ik nu bezig een aantal verjaardagskaarten te maken.

De gevlochten stroken tyvek heeft deze kaart opgeleverd.

Maken van bloemen

Deze eerste is een corsage.

Van de andere twee zijn kaarten gemaakt. Heel eenvoudig door nog wat extra bladeren toe te voegen en hetgeheel op tule vast te zetten met daaronder stof. De werkwijze van deze bloemen staat  hier beschreven

Bij ons in de tuin is nog niet veel te zien.
Wij wonen  op het platteland en onze tuin en bloemen hebben dus nauwelijks beschutting. Het duurt  altijd langer voor de bloembollen uitlopen. Er komen nu net een paar groene sprietjes uit de grond. Maar niet getreurd dan maken we toch onze eigen bloemen ?

Vorige week 1 middag bezig geweest onder leiding van Jeannette Evers bij Marin

Deze bloem bestaat uit 2 delen en wat bladeren. Jeannette maakt op deze manier draagbare objecten, je kunt ook zo een jasje of stola maken. Het uiteindelijk object is aan 2 kanten draagbaar.

De werkwijze is simpel: 2 mooie stofjes met daartussen vliesofix.
Hier knip je  2 x een bloemmotief uit. Beide bloemen worden op soluvlies vastgenaaid.
De onderste bloem heeft ook nog een laagje tule. Je bewerkt de bloemen, met mooi garen  (ook in de bobbin zit glinstergaren).

Tussen de onderste bloem worden vervolgens bladeren genaaid, samen met stukjes mooie kant, tule, of glinsterstof.  Vervolgens wordt de omtrek van de bloem en de bladeren afgewerkt met een zigzagsteek. De tule wordt weggeknipt of omgevouwen op de bloem of de bladeren.

De twee bloemen op elkaar zetten. Het soluvlies wegspoelen en daar is de bloem, zo kun je meerdere bloemen aan elkaar zetten en zo je eigen stof maken.

Lutradur en waxpastels

Eind januari is mijn kleindochter jarig, ze is nu 1 jaar. We hebben het gisteren (zondag) al gevierd. Het afgelopen jaar was zij op donderdag bij ons.

We maken zo alles mee en zien haar groeien en veranderen.

Voor haar verjaardag heb ik een fotoboekje van wat momenten van dit eerste jaar gemaakt.
Het is gemaakt van  lutradur 100 

Het boekje is gemaakt uit 1 groot stuk lutradur, dat in 8 bladzijdes is gevouwen.
Op de voorkant het geboortekaartje in het klein en een fotootje van net toen ze geboren was.  Deze foto's zijn m.b.v. tap op stof gedrukt en dat is op de lutradur genaaid.

Op de achterkant een foto van vorige week donderdag
Ik heb al vaker  geschreven over het kleuren van lutradur.

Ik ben een boekje aan het maken en heb de toekomstige bladzijden steeds met een andere techniek gekleurd. Hier links zie je 2 bladzijden de toekomstige voor- en achterkant.


Deze 2 bladzijden zijn gekleurd met in wateroplosbaar waxkrijt.
Dit is kleurvast en geeft niet af als het droog is.

Deze volgende 2 bladzijden zijn gekleurd met behulp van transferverf. Daarbij is de verf met de spons opgebracht.

De 2 bladzijdes links zijn bewerkt met Stewart  Gillverf en bestempeld met goudverf..

Ook deze 2 bladzijdes zijn gefixeerd door strijken. 

De laatste 2 bladzijdes zijn gespoten met acrylverf. Eerst met rood en daarna met geel er overheen. Het gaat hier steeds om lutradur 100 een stevige soort, goed voor het maken van een boekje

Wat is het verschil ?? 
Met krijt en water geeft het meest doorzichtig effect.
Met transferverf krijgt de achtergrond de meeste glans.
De Stewart Gill verf ligt er het meest op. De achterkant is bijna nog wit.
Met acrylverf is de verf het meest doorgetrokken en is de bladzijde het meest dof.

Al deze bladzijden krijgen nog foto's of andere elementen toegevoegd en worden daarbij gehalveerd.
Het uiteindelijke resultaat zal hier zeker weer te zien zijn. 

Lutradur kun je kleuren met transferverf door middel van strijken, met zijdeverf, met textielverf, met acrylverf. Maar ook met waxpastels. Dat ben ik uit gaan proberen.

Ik had waxpastels van Wasco, en van Panda. Maar die soorten laten de kleuren  niet vervloeien.
Deze oliewaxpastels kun je wel laten vervloeien met terpentijn, maar dat stinkt nogal en is minder gezond om mee te werken. Je krijgt dan het effect van olieverf. Dit zijn de effecten

Wasco met water

Panda met water 

Panda met terpentijn op lutradur 100

Panda met terpentijn op lutradur 30 

Vervloeien van het krijt gaat wel  met water oplosbare wax pastels.

stao 1 krijt op lutradur

Ik heb nu een doosje van het merk Reeves gekocht en inderdaad hiermee kun je lutradur heel eenvoudig en heel mooi kleuren. Klein stukje andere kleur nodig, ergens over heen ? Even lutradur met krijt kleuren....

Je kleurt de lutradur  met de krijtjes en gaat er met een kwastje en wat water overheen. De kleuren verspreiden zich, als je meerdere kleuren gebruikt hebt, lopen de kleuren in elkaar over. Deze voorbeelden zijn op lutradur 30 en lutradur 100.

De structuur van de lutradur blijft zichtbaar en bij dunne lutradur blijft de doorschijnendheid in stand. Acrylverf verft de lutradur dicht, dit is opener.

25 november 2011 werken met papier 
Op de fibermaildag in Leiden hebben we bruin kaftpapier geverfd. Afgelopen weekend heb ik dezelfde methode herhaalt op aluminiumfolie. Dan ziet het er zo uit.

Het zilver geeft een extra glans en dimensie, het zilver blijft ook zichtbaar. Ik heb eerst geverfd met acrylverf, maar dat wordt vrij dof op aluminium. Ik heb daarna  spuitbussen gebruikt. Dat geeft meer glans.

De werkwijze was dus als volgt.
Aluminiumfolie kreukelen.
Weer enigszins glad strijken
Op de achterkant vlieseline strijken, gewone vlieseline met aan 1 kant een plaklaag.
De voorkant verven en laten drogen

Reactie op mijn bubbels verhaal van gisteren en eergisteren.
Zelf zal ik dit experiment niet meer herhalen. Het is duur en arbeidsintensief. En het leukste "de bubbels" zijn niet meer zichtbaar bij verdere verwerking.  De winst van het experiment zit dus in het doen  en de ervaring. 23 november 2011

Vandaag heb ik geprobeerd Transferpaper te verhitten. Het gaat hier om het normale  Transferpapier voor T-shirts, zoals je dat bij de Hema of de Action kunt kopen.

Het papier heb ik 3 x met acrylverf geverfd. De verf is daarbij onverdund op het papier gegaan. Verven, helemaal laten drogen, weer verven, helemaal laten drogen, laatste keer verven en goed laten drogen, liefst een nacht over.  Dit voorbeeld is geverfd met geel, groen en wit, en op de top heb ik nog wat goudverf gedaan.

Dan met de heatgun verhitten. Het best werkt stand 2 van de heatgun, en het aan de achterkant verhitten. De bruine brandplekken komen dan ook aan de achterkant.  De 3 lagen acrylverf komen  door de verhitting van het transferpapier los en vormen bubbels. Ik had gehoopt dat de bubbels groter zouden worden maar bij afkoeling, zakken ze weer iets in.
Vandaag verder gegaan met de bubbels van gisteren.
Daar waren veel vragen over. Wat doe je er nu mee ??
Ik heb er vandaag verder mee gewerkt. Op een ondergrond gestreken. Jammer is dat je dan de bubbels niet meer ziet. De bubbels zitten in de derde laag en de eerste geverfde laag krijg je te zien als je het TAP op de ondergrond strijkt. Het  voorbeeld hieronder heeft de lagen rood, groen en wit. Het rood is dus zichtbaar.Maar in de witte laag zaten de bubbels.


Conclusie: voor het bubbeleffect hoef je dit niet te doen.
Wel zie je dat  verfbewerkingen op TAP goed kunt op een ondergrond te strijken zijn. Dus  iets wat je schildert, kun je afdrukken of je kunt een vorm uit het papier knippen, zoals je hier ziet.

Met geverfde  vliesofix. kan dit ook, maar dat geeft altijd een minder vol resultaat.

28 oktober 2011 - Transferverf
Ik ben dol op transferverf. Veel mensen hebben er niets mee. Als de verf op papier zit, is het lelijk, maar je kunt er zo veel mee.
Ik heb een doos vol met A4-tjes in verschillende kleuren geverfd . Ik kan die  verknippen of verscheuren en in kleine of grote stukken strijken op stof, bij voorkeur synthetische stof. Het mooiste resultaat geeft dunne litradur.

Ik heb transferverf gestreken op kant. Je ziet hier het witte kant en daarnaast dezelfde kant die behandeld is (door te strijken) met transferverf.









Zo kun je kleine stukjes kant heel eenvoudig een andere kleur geven, passend bij waar je  mee bezig bent.

Ik was bezig met een color-catchdoekje.
Zo'n doekje dat je in de wasmachine mee laat draaien als je een quilt wast en als je bang bent voor het doorlopen van de kleuren.  Dit doekje neemt dan de verfstof op.
Ook de transferverf dus.





weekendje Tyvek
Dit weekend met Tyvek gewerkt. Ik heb een stuk geverfd met zijdeverf. Beide kanten van de Tyvek zijn geverfd, dit is om niet straks na verhitting een witte achterkant te zien. Het grote stuk is daarna nog met wat parelmoerverf versierd. De stroken (boven aan de foto) niet.

De repen zijn om een breinaald gewikkeld. Zo heb ik als het ware kralen gemaakt. Deze strookjes en het grote stuk zijn verhit met de heatgun.  Morgen zal ik laten zien wat ik hiermee gemaakt heb.

Een tweede stuk tyvek heb ik beplakt met organza, dit is gedaan met boekbinderslijm. Gedeeltelijk enkele en gedeeltelijk dubbele organza. Waar het enkel geplakt is, is  nauwelijks de kleur van de organza  te zien. De witte tyvek overheerst.

Na verhitting kreeg ik dit als resultaat Waar de organza dubbel geplakt was, is de kleur te herkennen.

Grappig is dat bij de 2 lagen organza, er tussen deze lagen speling zit, dat geeft leuke effecten. De ontstane structuren zijn interessant.









Slashing-techniek
Mijn nieuwe cameraatje doet het geweldig. Ik ben er erg blij mee. Het is een klein simpel cameraatje, een Canons IXUS 130. Thuis is al een spiegelreflex Olympus aanwezig maar die is te ingewikkeld voor mij.

Donderdagmiddag kwam per post en donderdagavond heb ik er nog even een tasje voor gemaakt.

 gemaakt met de slashing-techniek.















Via Colouricious komt er  iedere maandag een video "Talking Threads".  Daarin krijg je allerlei experimenten te zien. Deze maandag was dat "slashing"van Fay Maxwell. Slashing betekent snijden. en dat is van je uiteindelijk doet.
Het lijkt op het maken van chenille. Alleen zit er tussen de stevige onderste laag en de mooie lap bovenop geen lappen maar gewoon rommel, allemaal  resten stof.


Meerdere lagen van  restanten over elkaar heen, in een willekeurige richting en kleuren keus. Je stikt de lagen door in een patroon met  1/4 " tussen de lijnen.
Snijd of knip tussen de gestikte lijnen de stof door en neem daarbij wisselend de verschillende tussen lagen  mee.
De verschillende kleuren komen naar de oppervlakte.
Hoe meer de paarse stof wijkt en de onderste lagen zichtbaar worden, des te speelser het effect.

Bloemen borduren met de machine.

Ik heb er gewone katoen en litradur mee geverfd.
Verven met inkt en borduren


Het lapje katoen  is gestempeld, heel eenvoudig: bergen, lucht en gras. Gestempeld met een stukje spons, de zijkant van een houten stokje, en met bubbeltjesplastiek.
De zijkant van het houten stokje is gebruikt om gras te suggereren. Het bubbeltjesplastiek om blauwe bloemen te stempelen.

Daarna heb ik het gras vrij intensief met verschillende kleuren groen gestikt, en er paarse, roze en gele bloemen in gemaakt. Op de foto zie je een detail.
De volgende stap is de bloemen nog verder met de hand borduren, zodat het veld steeds voller wordt. De lap wordt daarna verwerkt tot 2 fibermail kaarten.  Die laat ik later  deze week wel zien.

Vlieseline CS 800

oosterse stad

De afgelopen periode heb ik 2 x een 1/2 dag een cursus artquilten gevolgd, gegeven door Jeannette Evers bij Marin.

Jeannette Evers heeft zich gespecialiseerd in het werken met verschillende soorten vlieseline en litradur, en dan op een andere manier dan gebruikelijk. Hier een voorbeeld van wat we in de cursus gemaakt hebben.

De ondergrond bestaat uit vlieseline/litradur dat gekleurd is met zijdeverf in een nat-in-nat techniek.
Destad van stof is er met vliesofix  geplakt en genaaid.Versierd met steken.
De zon is met acrylverf beschilderde vliesofix.
De bomen en struiken bestaan ook uit litradur en zijn  met het hittepistool bewerkt, waardoor de randen omkrullen, krimpen en je erdoor heen kunt kijken.
Deze foto is een scan, morgen zal ik met goed licht een foto maken, dan kunnen jullie het 3d-effect ook zien.

Inchies

Eind 2009 ontdekte ik de inchie. Heb er toen verschillende gemaakt, daarmee kaarten, brieven en ook kerstkaarten  versierd. Vandaag kwam ik op het internet het  iniatief  tegen om iedere maandag een inchie te maken met als onderwerp een bepaald thema.  Kijk maar op deze site een inchie iedere maandag.

Wat is een  inchie? Een quiltje (3 lagen) van een inch in het vierkant. Ze zijn snel gemaakt en je kunt ze leuk versieren. Onderaan de pagina  van de link staan 4 video's die laten zien hoe je inchies kunt maken.

Het thema van deze week is "caring"  en dit is mijn interpretatie daarvan.




 Hieronder laat ik even wat meer inchies zien, wie weet maak ik iemand enthousiast.

Op de linker foto zie je 3 inchies onder elkaar, een  inchieornament, dat opgehangen kan worden.
De rechter foto laat 2 inchies zien die uit 1 lap stof gemaakt zijn en dus ook samen gebruikt kunnen worden.
Als ik inchies op een kaart gebruik, plak ik ze vast met 3d dubbelzijdig tape.

Gisteren weer een inchie gemaakt. Het onderwerp van deze week is maudlin, wat zoveel als sentimenteel betekent , een tranentrekker.  Ik heb dit vertaald door een kindergezichtje te maken met een grote traan.

De ondergrond is organza. Het gezicht is gemaakt van roze litradur, de muts van paarse litradur. Er is iets van het (blauwe)haar te zien. De litradur is met kleine steekjes vastgezet.

Bij het oog een grote traan, gemaakt van inpakpapier dat verhit is.

Door dit inchieproject met iedere week een thema, heb ik deze week nog 2 inchies gemaakt. Je hebt steeds maar een kleine stukje stof nodig.

Een restant van een kaart, of een blok kan genoeg zijn.  Deze inchies zijn dus een inch in het vierkant of tewel 2,6 centimeter